6 نگاه بر 6 سکانس از فیلم سینمایی غریب
مردم برای این فیلم، ایستاده کف زدند.
به گزارش راه اترک، فیلم سینمایی غریب در گرگان نیز بر روی پرده رفت.
مطلب زیر، به نوشته مجتبی طالبی نگارش شده و برای راه اترک ارسال شده است.
سکانس ۱
حضور تماشاگران در فیلمی که قرار است از «محمد بروجردی» بگوید ! چند دقیقه بیشتر طول نمی کشد که سالن پر می گردد . مخاطب از هر نوع سلیقه ای وجود دارد . مردم سینمای دفاع مقدس را دوست دارند .
ای کاش جریانات «روشنفکری در سینما»» و« هنرمندان صرفا سینمایی» دقیق تر به پدیده ی « مردمی شدن سینماها» نگاه کنند .
فلاش‌بک !
در تمام دقایق حضور باشکوه مردم در آخرین شب از اکران آثار سینمایی فجر ۱۴۰۱ ، سخنان یکی از هنرمندان گرگان در ذهنم مرور می شود که برای چندمین بار ، مردم را به خاطر عدم توجه به اجرای نمایش اش مورد مرحمت قرار داده بود و الفاظی را به کار برده بود که ... آن هنرمند برای چندمین بار از هنر خداحافظی کرد ! و این پایان تکرار پذیر و شوآف هنرمندانی است که درک و تحلیل درستی از مردم و جامعه و جهان پیرامون ندارند .
سکانس ۲
فیلم آغاز شده ...
بازی «بابک حمیدیان» آنقدر زیبا و ظریف است که گویا «حلولی» اتفاق افتاده است .
می توانم به جای «حلول » ، واژه «شهود » را به کار ببرم و در کنار «سینمای شهودی» که امثال « آوینی» به آن اعتقاد داشتند ، از «بازیگری شهودی» ! یاد کنم .
صحنه ها خسته کننده نیست ...
موسیقی اثرگذار است ...
قاب ها درست کدگذاری و نشانه گذاری شده اند و دوربین در میدان مبارزه ی خیابانی، سرگردان جلوه های ویژه نیست . همه چیز طبیعی است . حتی لبخندهای معنادار «محمد بروجردی» !
سینمای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی اگر فلسفه ی دفاع و انقلاب را نداند ، یا اسیر جلوه های ویژه می شود ، یا دربند دیالوگ پردازی می گردد و یا نشانی غلط می دهد آنچنان که در بعضی از فیلم های ظاهراً دفاع مقدس! ، رنگ و بوی آثار ضد جنگ روشنفکری دیده می شود و هنرمندانی که با فلسفه / حکمت هنر انقلاب آشنا هستند ، خوب می دانند که فرق است میان « سینمای دفاع مقدس» با
« غریب » فهم درست و دقیقی از فلسفه دفاع و حکمت جنگ دارد . « محمد بروجردی» در مقام یک فرمانده ی متفکر ظاهر شده و چونان یک معلم ( میرزا) درس می دهد که بدانیم چرا انقلاب کردیم و چرا می جنگیم و چرا می کشیم و چرا کشته می شویم !
« غریب » قهرمانش را نمی کشد که فضا را احساسی کند . این فیلم قهرمان را قهرمان نگه می دارد و شبیه شعری حماسی است . حماسه ی مقاومت و عقلانیت ، حماسه شور و شعور انقلابی ، حماسه ی عشق و آرمان ...
این فیلم روایتگر بخش کوتاهی از زندگی فرماندهی است که فرماندهان بسیاری را تربیت کرد و «مسیح کردستان » لقب گرفت . تعلیق های این فیلم اگر چه برای مخاطب خاص قابل پیشبینی است اما مخاطب عام را درگیر می کند خاصه در نقطه ی آغاز و پایان فیلم ...
نزدیک ۴۰ سال است که ما « محمد بروجردی » را در تعلیق نگه داشته ایم و اینک پرده ی سینما ، افتخار این را دارد که این فیلم را در آغوش بکشد تا به مخاطب نشان دهد انقلابی واقعی چه مولفه هایی دارد ...
« غریب » نشانمان داد که دفاع مقدس ، همچنان می تواند پیوند دهنده ی مردم با سینما و سینماگران باشد .
عجیب اینکه بسیاری از سلیبریتی های دائما غرغرو و بسیاری از متلک اندازان به انقلاب اسلامی و حتی خودتحریم کنندگان نان به نرخ روز خور عرصه ی سینما ، هویتشان را از سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس گرفته اند ، اما مردم را نفهمیده اند . فهم مردم و آرمان ها و علائق و سلایق آنها می تواند سینما و تولیدات رسانه ای را متعالی کند و جایی دوباره برای هنرمندان در دل مردم باز کند .
سکانس ۴
« غریب » به پایان رسیده اما تبدیل به « قریب » شده است . دیگر محمد بروجردی « غریب » نیست بلکه برای مخاطب ایرانی « قریب » است .
تماشاگران از سینما خارج می شوند اما تصویر تازه ای از یک «قهرمان انقلابی» دریافت کرده اند . تصویری که به آنها کمک می کند ، «انقلابی بااخلاص» را از «انقلابی نماها» تشخیص بدهند و فکر کنند به اینکه چرا جنگیدیم ؟ با چه کسانی جنگیدیم ؟ چرا کردستان برایمان اهمیت دارد ؟ چرا مردم کردستان باغیرت و شریف اند ؟ چرا خاک ایران مقدس است ؟ چرا کودکان ایران ، قهرمان های آینده اند ! و چرا ... و چرا ... و چرا ...؟!
غریب به تمام این سوالات پاسخ داد .
«جهاد تبیین» ، رسالت فیلم «غریب» بود که از پس آن خوب برآمد .
#سکانس ۵
از سینما خارج می شوم . خبرنگاران از من می خواهند که مصاحبه کنم ! اما نظرات من اصلا مهم نیست . به آنها می گویم سخنان مردم را گردآوری کنند . وقتی اثری هنری ارائه می شود ، مردم ( مخاطبان ) بهترین قاضی آثار هنری می شوند. مگر می شود «هنر انقلاب» را منهای «مردم » دید ؟! هرگز !
سکانس ۶
«محمد بروجردی» در این فیلم «شهید »نشد ، «شاهد» بود ! شاهد مظلومیت انقلاب ، شاهد مرزبندی های خودی ها و غریبه ها ، شاهد حماسه ی اعتماد به مردم ، شاهد عزت و غیرت کردها و شاهد عظمت آرمان «خمینی» و فرزندان انقلابی اش .
همراه با دوستان هنرمندم به تماشای چند فیلم نشستیم . مردم برای «محمد بروجردی» ، ایستاده کف زدند ! «جبهه ی سینمای انقلاب» ، به «محمد بروجردی » های بیشتری محتاج است ...
مجتبی طالبی
نویسنده و تهیه کننده صدا و سیمای مرکز گلستان
مدرس فلسفه
